Funda ve Sevimli Kedi Kurtarma Macerası

**Funda ve Kayıp Kedi Macerası**

Funda, annesiyle birlikte mahallede yürüyüş yapıyordu. Hava çok güzeldi; kuşlar cıvıldıyor, ağaçlar hafif rüzgârla dans ediyordu. Parkın yanından geçerken Funda bir ses duydu: “Miyav! Miyav!”

Funda etrafına bakındı ama kediyi göremedi. Sonra başını kaldırınca, bir ağacın en üst dalında küçük bir kedi gördü. Kedi korkmuş gibi miyavlıyor ve ağacın tepesinden inemiyordu.

“Anne, bak! Kedi yukarıda mahsur kalmış!” diye bağırdı Funda.

Annesi, “Evet tatlım, sanırım yardıma ihtiyacı var. Ama bu işi güvenli bir şekilde yapmalıyız. Sence kimden yardım isteyebiliriz?” dedi.

Funda düşündü, sonra heyecanla, “İtfaiyeyi aramalıyız!” dedi.

Annesi başını salladı. “Aferin Funda! İtfaiyeciler, böyle durumlar için çok eğitim almış kişilerdir. Hadi, telefonla onları arayalım.”

Birlikte itfaiyeyi aradılar. Funda telefonda ne gördüğünü sakin bir şekilde anlattı: “Parktayız, bir kedi ağacın tepesinde ve inemiyor!” dedi.

Kısa bir süre sonra itfaiye aracı siren çalarak geldi. İtfaiyeciler güler yüzle Funda’ya el salladılar. Uzun bir merdiven çıkardılar ve itfaiyecilerden biri dikkatlice ağaca tırmandı. Az sonra kedi güvende bir şekilde aşağı indi.

Funda, kediye dokundu. “Merhaba tatlı kedi! Artık korkmana gerek yok,” dedi.

İtfaiyecilerden biri Funda’ya dönüp, “Sen çok cesur ve akıllı bir kızsın. Yardıma ihtiyacın olduğunda doğru kişilere haber vermek çok önemli. Bugün bunu başardın!” dedi.

Funda, kocaman bir gülümsemeyle teşekkür etti. Kedi de minnettar gibi miyavladı ve kuyruğunu salladı.

O gün, Funda hem yardımlaşmanın önemini öğrendi hem de bir kediye yardım etmenin mutluluğunu yaşadı. Eve dönerken annesine, “Belki ben büyüyünce itfaiyeci olurum!” dedi.

Annesi de gülümsedi ve, “Neden olmasın, tatlım?” dedi.