Ang Alamat ng Paglikha: Pag-ibig at Sakripisyo ni Bathala

Noong unang panahon, bago pa man magkaroon ng mga tao, puno, o karagatan, may isang makapangyarihang nilalang sa langit na nagngangalang Bathala. Siya ang kataas-taasang diyos at tagapaglikha ng lahat ng bagay. Mabait, matalino, at makatarungan si Bathala. Pinagmamasdan niya ang mundo na noon ay wala pang laman, at pinangarap niyang punuin ito ng buhay.

Isang araw, lumitaw si Ulilang Kaluluwa, isang dambuhalang ahas na puno ng galit. Sinabi niya kay Bathala na sa kanya ang mundo at hindi nararapat na si Bathala ang tagapaglikha. Naglaban sila ng matindi. Lumindol, kumulog, at humangin nang malakas. Sa huli, nagtagumpay si Bathala at natalo si Ulilang Kaluluwa. Bumagsak ito sa mundo at hindi na muling nakita.

Pagkaraan ng ilang panahon, dumating si Galang Kaluluwa. Hindi siya lumaban kay Bathala. Sa halip, sila ay naging mabuting magkaibigan. Humanga si Galang sa kagustuhan ni Bathala na lumikha ng buhay. Ngunit makalipas ang ilang araw, nanghina si Galang at namatay. Bilang paggalang, inilibing siya ni Bathala sa mundo. Mula sa kanyang libingan, tumubo ang mga puno, halaman, at damo.

Natuwa si Bathala sa nakita niya. Kaya’t nilikha niya ang mga hayop, mga ilog, at sa huli, ang unang mga tao.

Mula noon, si Bathala ay nanatiling tagapagbantay ng sanlibutan, patuloy na gumagabay at nagmamahal sa kanyang mga nilikha.

Aral ng Kuwento: Pahalagahan at igalang ang mundo dahil ito ay nilikha ng may pagmamahal at sakripisyo. Sa huli, ang kabutihan ay laging nananaig sa kasamaan.