De Fluistersteen van het Woud

Er was eens, op een zonnige dag, speelden Kenji, de nieuwsgierige kleine ninja, en zijn zusje Suki in het grote, groene bos. Hun vriend Renu, die heel goed was in het vinden van speciale dingen buiten, was er ook bij. Kenji's trouwe vriend, de groene stegosaurus Daiki, liep rustig achter hen aan, met zijn grote stappen.

"Kijk eens!" riep Suki plotseling. Ze had een heel gladde, grijze steen gevonden die een beetje glom. Het was geen gewone steen, want zachtjes fluisterde de steen iets in het Nederlands. Kenji boog voorover om beter te luisteren met zijn nieuwsgierige oren.

De steen fluisterde: "Ik heb een geheim, verborgen en klein. Waar bloemen dansen, zal ik zijn. Wat ben ik?" Kenji dacht diep na. Hij stelde veel vragen aan zichzelf. "Danst er iets écht? Of is het een grapje? Wat heeft te maken met bloemen die bewegen?"

Toen wist hij het! "Het is een vlinder!" riep Kenji blij. De steen glom even fel en het bos leek te zuchten. De kinderen keken elkaar aan met grote ogen. Dit was een magische steen, en ze hadden net een geheim ontrafeld!

De steen fluisterde opnieuw een raadsel, nog zachter dan de vorige keer. "Ik heb veel tanden, maar kan niet bijten. Ik geef je licht, maar schijn niet fel. Wat ben ik?" Kenji dacht weer heel diep na. Hij liep in kleine rondjes en stelde vragen aan zichzelf. "Tanden... licht... niet fel..."

"Ik weet het!" riep Suki vrolijk, terwijl ze een bloem in haar haar stak. "Een kam!" De steen glom nog helderder en begon te trillen van plezier. Plotseling begon een pad van kleine, glimmende bloemen te verschijnen op de bosgrond. Ze leidden hen dieper het bos in. Renu volgde de glimmende bloemen enthousiast.

De glimmende bloemen leidden hen naar een verborgen plek. Daar was een prachtige, geheime open plek in het bos. Overal glinsterde het! Er waren bloemen in alle kleuren van de regenboog, en in het midden stond een oude boom die zachtjes licht gaf. Het was een betoverende plek, vol magie!

Even later kwam Koru, hun papa, hen zoeken. Hij was verbaasd toen hij de magische plek zag. "Wat hebben jullie hier gevonden?" vroeg hij met grote ogen. Kenji legde uit hoe de fluistersteen hen had geleid. Ze hadden samen, met nieuwsgierigheid en slimme vragen, de magie van het bos ontdekt.